Leeg wit vlak om issues met de layout van text-posts te voorkomen.

Proeverij 2.0 (lange update)

Foto van camembert midden in het rijpingsproces.
Camembert midden in het rijpingsproces. De camembert-schimmel groeit eerst als kleine pluizige vlokjes tot het een dichte schil vormt. Ik vind dit zelf altijd een heel mooi moment, als de buitenkant een soort wolkje begint te worden maar nog geen harde witte laag heeft.

Afgelopen zaterdag hadden we een kleine proef-proeverij van de verschillende kazen bij Zus&Zo. Dat was superinspirerend. Één van de veganistische proefkonijnen (i.e. mensen) zei dat ze sinds ze de kaas een halfjaar terug voor het eerst had geproefd, meer nieuwe spannende smaken maar zeker ook vooruitgang per soort proefde. Daar werd ik helemaal blij van, want ik maak iedere x vrijwel hetzelfde recept en ben altijd gebonden aan de (bijvoorbeeld) omgevingstemperatuur. Dus dan denk ik soms dat ik uitgeëxperimenteerd ben of dat het één grote pot nat is. Want over een half jaar of jaar is er best ontwikkeling te proeven, maar van batch tot batch is dat verschil veel kleiner. En soms ken je een product gewoon te lang en dan is het moeilijk om goed te blijven proeven. Dus het was goed weer met nieuwe ogen te kijken/nieuwe smaak te proeven zegmaar. En ik krijg steeds meer het idee dat invriezen niet alleen goed is voor de textuur, houdbaarheid en smaak, maar zeker ook voor de verkoop (want de camembert-schil wilde anders nog wel eens verdwijnen door warmte, en dat probleem is opgelost als je hem ijskoud en zo hard als een hockeypuck met iemand mee naar huis geeft). Hoe dan ook: uit de proeverij kwamen een aantal goeie nieuwe ideeën.

Foto van as-camembert midden in het rijpingsproces.
As-camembert midden in het rijpingsproces. De camembert-schimmel begint al te vormen, maar de aslaag aan de binnenkant is ook nog zichtbaar.

Allereerst: nieuwe soorten. Met dank aan een idee van George (ik beloof snel een video van George en Moon aan het werk te uploaden) kwamen we op een walnoten-abrikozen-kaas die een grote hit was tijdens de proeverij. En omdat de experiment-kaas zo onverwacht lekker was gingen we meteen aan het brainstormen. Gerookte belegen kaas, iets met zeewier en wellicht toch de miso-gelakte of in drank gewassen kaasjes zijn het verder uitwerken waard. Omdat George met dit geweldige idee kwam, zijn we gaan denken over de kaas-namen, ook omdat ik het wel cool zou vinden om niet meer “camembert” te hoeven zeggen. Want het is wellicht camembertschimmel, maar dat maakt het nog geen camembert. Ter ere van George wilden we de walnoot-abrikozen eigenlijk de “Parsons” dopen, en we zitten er dus aan te denken alle kaas te vernoemen naar toepasselijke figuren uit de popcultuur. Mijn voorlopige favoriet is de “Cousteau” voor die met de nori. Als laatste heb ik zelf een aantal plannen laten liggen omdat ik wel tevreden was met het assortiment tot nu toe, maar ik wil weer verder met experimenteren met andere noten en zaden. Pijnboom-parmezaan was in het verleden erg lekker, en we blijken via via iemand te kennen die wél slaagt in blauwschimmel. Dus daar ga ik achteraan. Uiteraard gaat het maanden zo niet jaren duren voor deze kaas te proeven en te koop is, maar gestaag zouden er komend jaar nieuwe kazen in de webshop moeten verschijnen. Om te beginnen de Parsons.

Marienel stuurt volgende week een update over de andere goings-on bij Zus&Zo. Het was met de winterstop even rustig en dan komen altijd de beste ideeën.

Hopelijk tot snel in de keuken.

x
Aster